Tehlikeli Oyunlar Kitap Alıntıları - 1

Belki yaşantım kolaylaşıyordu; fakat, her olayı daha yaşamadan eskitiyordum böylece
----------------
Düşüncemin duvarlarına resimler asmak istediğim halde bir türlü olmadı.
----------------
Yalnızlığın dinini yayıyordum.


----------------
Sıkıntıyla gülümsedi. Başladığım yere döndüm albayım: Evlendim, ayrıldım. Ne var ki, başkalarını zehirleme isteğim de söndü: Gece dolaşmaları sona erdi.
----------------
Söyle evladım, diye teselli ederdi annem beni. Söyle de içine hicran olmasın. Hicran oldu anne
----------------
İnsan, birbirine benzeyen bütün yaşantılarını kesintisiz sürdürmeli albayım; çok uzun süre boyunca, hayatının bütün içkilerini içmeli mesela
----------------
Karım güzel değildi albayım. Ben de değildim. Fakat, nasıl anlatsam, ‘benim’ karımdı, canlı bir varlıktı. İnsan, evine bir biblo alınca bile kendisini bir başka hisseder değil mi? Üstelik bu yumuşak biblo, konuşuyor: ‘kocacığım’ diye çevremde dönüp duruyordu
----------------
Bu senin hayatındı oğlum Hikmet. Böyle bir oyun üzmedi mi seni?
----------------
Damat sevgisi, albayım, insan sevgisine oranla çok kısa sürüyor.
----------------
insanlardaki zavallılığı, önce çocuklar seziyor galiba. Delileri de önce onlar kovalar.
----------------
Çocuklardan kendini koruyamazsın, görünüşe aldanmaz onlar.
----------------
İnsanlara kaptırma kendini, durmadan koşuşma, onlara uyma, insan bir makinedir, bir yerde bozulur, yavaş kullan aklını, şimdi biraz dinlen, şimdi hep birliktesaçmalayalım, aklımızı dinlendirelim, mantığımızı dinlendirelim, rüyada yaşıyalım.

Yorumlar